Zwany inaczej Kanałem Elbląsko-Ostródzkim wybudowany został w latach 1844-81 i miał na celu skrócenie drogi wodnej do transportu towarów z Prus Wschodnich (dzisiejsze Pojezierze Iławskie) do Gdańska (port morski). Projektantem i realizatorem kanału był Georg Jacob Steenke. Kanał tworzy system 5 pochylni i 3 śluz. Ponieważ różnica wysokości między Jeziorem Drużno (Elbląg) a Buczyńcem wynosiła 99,5 m i wymagało to wybudowania 32 śluz podjęto więc decyzję, aby zastosować tu innowacyjny projekt: pochylnie. Jednostki pływające wpływają na metalowy wózek, a następnie wyciągane są z wody i przewożone na kolejny poziom po specjalnym torowisku. Całość napędzana jest przez koła wodne. Pochylnie to unikat na skalę światową i jedyna taka jeszcze działająca konstrukcja na świecie. W 1978 r. Kanał Elbląski uznano za zabytek techniki, natomiast w 2007 r. w plebiscycie "Rzeczpospolitej" został on uznany za jeden z siedmiu cudów Polski. Na pochylni Jelenie można poprosić, aby obsługa pokazała maszynownię z kołem wodnym. Aktualnie najbardziej turystyczna jest pochylnia Buczyniec, gdzie wybrukowano ścieżki wzdłuż pochylni, po których można spacerować i gdzie znajduje się Muzeum Kanału Elbląskiego.
MENU
Powrót